Morze Śródziemne.
< 
Trochę więcej o rybach i innych stworzeniach:
---
Dentex - Zębacz-Dentex dentexTo chyba najbardziej ceniona zdobycz przez spearos Morza Śródziemnego. Jest jedną z najtrudniejszych do ustrzelenia ryb gdyż wymaga sporego doświadczenia i umiejętności głębokiego nurkowania. Ryby te żyją w grupach na opadającym skalistym dnie. Jedynie żerując czy przeprowadzając rekonesans oddalają się od grupy. Ich główna taktyka łowiecka to szybki atak z zasadzki na inne ryby czy głowonogi. Z powodu koloru skóry najlepiej wtapiają się w otoczenie o świcie i o zmierzchu i stąd właśnie w tych porach ich największa aktywność łowiecka. Poluje się na nie przy termoklimie stosując aspetto. Tam można spotkać ławice zębaczy. Ciekawych ale i bojaźliwych. O ile temperatura wody jest naprawdę niska zębacze można znaleźć w jaskiniach i grotach gdzie hibernują. A w niektórych sytuacjach, o ile znajdziemy odpowiednie miejsce jest możliwe zaskoczenie ławicy zębaczy stosując technikę glide czyli opadania. Najlepsza pora to świt, tuż przed wschodem słońca. Zębacze potrzebują ok. pół godziny na przyzwyczajenie się do dziennego światła. W cieplejszych miesiącach można je czasem spotkać na płytszej wodzie. Ze względów etycznych i biorąc pod uwagę ich dojrzałość, wolny wzrost nie strzela się zębaczy poniżej 1kg. Zębacze potrzebują ok. 4 lat aby uzyskać wagę 1kg. Młode zębacze rosną bardzo powoli i żyją na dnie pokrytym wodorostami i algami. I są zbyt łatwą zdobyczą dla prawdziwego spearo. Dopiero po osiągnięciu wagi ok. 1kg i zdolności reprodukcyjnych przenoszą się na głębszą wodę . Snapper jest niewątpliwie najtrudniejszą rybą do ustrzelenia i największym testem umiejętności spearo. Dorastają do 1m i około 15kg wagi. Dobry okres na polowanie to letnie miesiące, zimą zębacze są trochę głębiej. Dobrym miejscem na zapolowanie na większą sztukę są zewnętrzne brzegi odległych wysp. Nie strzela się na granicy zasięgu strzału bo skończy się tylko lekką raną a ranny dentex ostrzega inne ze stada i przez czasem długi okres czasu dextexy będą bardzo uważne i będzie problem zapolować na nie w tym rejonie. Mając do czynienia z rannym dentexem trzeba pamiętać, że ryby te mają potężne szczęki.
--- 
Bass -Okoń morski Dicentrarchus labrax
Jedna z najsmaczniejszych ryb. Oprócz pospolitego okonia morskiego można spotkać okonia kropkowanego. Zazwyczaj poluje się na nie na stosunkowo płytkiej wodzie w miesiącach zimowych, późną jesienią i wczesną wiosną. Często się przemieszczają na duże odległości i chociaż żyją na płytkich wodach często spotyka się je na większych głębokościach. W niektórych rejonach trudno jest przewidzieć gdzie się pojawią. Lubią kręcić się w pobliżu słodkich wód nierzadko wpływając do rzek. Polują nocą i wodzie o silnym prądzie. Najtrudniej dostrzec okonia wśród skał i na klifach opadających na otwarte morze. Okonia nie szukamy w jaskiniach. Najlepsze miejsca to wody o małym zasoleniu, płytkie laguny i zatoki, miejsca o silniejszym prądzie, ujścia rzek a także przystanie rybackie. Dobrą metodą jest głośne aspetto na płytkiej wodzie. To przyciąga uwagę okonia. Oczywiśćie nie strzela się okoni poniżej 1 kg i absolutnie nie w okresie łączenia się w pary. I tu należy pamiętać, że najwiekszy okaz w grupie to samica i to jedyna na tym terenie. Do niej się nie strzela.
Okonie dorastają nawet do 100cm i 14kg. Pływa prawie pod powierzchnią z prądem. Dobry czas na polowanie to przypływ, rano i wieczorem przez cały rok. Najlepszy okres to jesień, i po deszczu. Jeśli okoń jest tylko zraniony trzeba go jak najszybciej dobić, raz ze względów humanitarnych a dwa, że ranny okoń ostrzega inne ryby. Okonie morskie kręcą się na głębokościach 2-15m
--- 
Brown Meagre - Corvina-Sciaena umbra
Bardziej znany jako Corvina. Żyje w odludnych miejscach , skalistych labiryntach i raczej na głębszej wodzie. I to w miejscu gdzie jest przynajmniej jedna-i to głęboko położona- grota służąca im za schronienie. Jeśli opuszczają jaskinie za dnia to kręcą się w pobliżu zarośli i wodorostów aby w razie niebezpieczeństwa móc się w nich schować. Ale generalnie za dnia nie lubią opuszczać jaskiń i w tym czasie też nie żerują. Nocą są w pełni aktywne i kręcą się po całym pobliskim rejonie. Doskonale orientują się i poruszają w ciemnych labiryntach jaskiń i korytarzy. Żywią sie małymi skorupiakami i małymi rybami. Corvinę łatwo upolować. Nie jest tak ostrożna jak inne ryby. Polega na swojej szybkiej reakcji. A jest tak szybka, że bardzo często strzała chybia celu. Trafiona ryba wydaje ostrzegawcze dźwięki do pozostałych osobników grupy i te kryją się w jaskini. Jeśli jaskinia jest bardzo głęboka to będą one na jej samym końcu i niejednokrotnie jest je bardzo trudno znaleźć. Z powodu faktu, że w jaskini można znaleźć całą ławicę strzela się tylko parę sztuk a resztę pozostawia w spokoju. I podobnie jak inne ryby, ze względu na dojrzałość, powolny wzrost itd. nie strzela się corvin mniejszych niż 0.6kg. Dorastają do 50cm i 4kg. Występują na głębokościach 10-50m w miejscach gdzie nie docierają promienie słońca. Trafiają się też w deltach rzek. Najlepszy okres aby zapolować na corvinę to wiosna i lato, za dnia. Przy polowaniu na skalistym dnie kusza 90cm, w posidonii dłuższa
--- 
Wrasse-Labrus merula
Występuje już od 2-3m głębokości. Piaszczyste dno z posidonią, skaliste z wodorostami. Żyją przy dnie i różnych szczelinach. Dorastają do 0,5m i około 2kg. Poluje się na nie cały rok za dnia i lepiej w nocy. Przy większych szukach lepiej zaczekać przy ich kryjówce.
--- 
White seabream-Diplodus sargus
Saragi żyją na skalistym dnie w różnych szczelinach i dziurach. Przeciętnie na 5-50 metrach. Osiągają około 0,5 metra długości i do 2,5kg wagi. Żerują nocami i wczesnym rankiem dość blisko brzegu. Za dnia gdy słońce jest wysoko przebywają głębiej albo siedzą w swoich dziurach bo ich wzrok nie nie przystosowany do dużej ilości światła. W pochmurne i ciemniejsze dni potrafią żerować przy brzegu i cały dzień. Poluje się na nie cały rok, lepsze są jednak cieplejsze miesiące a szczególnie pochmurne dni i wietrzne. A jeszcze lepiej w nocy. I najlepiej przy południowym wietrze. Saragi a szczególnie te większe są bardzo bojaźliwe i trzeba je podchodzić ostrożnie. Dziury w których się chowają są często przykryte wodorostami i trawą i niewidoczne. Trzeba się zachowywać jakby się nie zauważyło ryby aż do momentu kiedy wejdzie w strefę strzału albo przyuważyć do której dziury chowa się sarag. Potem zagląda się do środka i po zauważeniu sylwetki można poświecić latarką i natychmiast strzelać. Przy polowaniu na saragi potrzebny jest spokój i dobry refleks. Kusza jak przy polowaniu w grotach i sprężyste strzały.
--- 
Flathead mullet-Mugil cephalus
Osiągają 75cm i 6kg. Lubią piaszczyste dno, posidonię i płytkie wody. Zazwyczaj do 10m. Są szybkie i trzeba strzelać z wyprzedzeniem. O ile nic ich nie rozproszy pływają w małych grupach. Potem znowu się grupują. Najlepiej strzelać w rybę na końcu ławicy aby nie wystraszyć pozostałych ryb. Ikrę składają póżnym latem i jesienią. Poluje się na nie cały rok, najlepiej gdy morze jest spokojne. Gdy spotkamy późnym latem grupę samców z większą ilością samic, nie strzelamy bo samice są ciężarne.
--- 
Gilthead Seabream czyli Dorada-Sparus aurata
Występuje w całym basenie Morza Śródziemnego. Żyje wszędzie i je wszystko. Nie przepadają za samotnymi skałami i wyspami z dala od większego brzegu. Lubią migrować miedzy wyspami. Zimą, gdy temperatura wody spada, dorady przemieszczają się na głębsze wody i tam hibernują. Wracają do życia wiosną. Żywią się jeżowcami, mięczakami, bezkręgowcami, krabami. Pod koniec jesieni formują grupy w celach reprodukcyjnych. W tym okresie odżywiają się bardziej tłustymi stworzeniami np. kalmarami. Dojrzałość osiągają w ciągu 2-3 lat i w tym czasie żyją w lagunach i płytkich zatokach zapewniających im schronienie w posidonii. Oraty są hermafrodytami i przez pierwsze dwa, trzy lata są samcami. Potem zmieniają płeć na żeńską. W okresie gdy zmieniają płeć mają ok. 0.8kg. Mają spore zdolności adaptacji i przy braku samic lub samców zdarza się osobnik 3- 4kg. A dorastają do 10kg. Na Dorady poluje się każdą techniką. Gdy spearo wykonuje aspetto Dorada jest bardzo ostrożna i zbliża się bardzo nieufnie. Ponieważ nie widzi zbyt dobrze na większe odległości zaczyna zataczać kręgi. Na widok zagrożenia natychmiast staje się jeszcze bardziej ostrożna. Szczególnie jeśli to doświadczony osobnik. Dlatego częściej poluje się na większe Dorady gdy podchodzą do brzegu albo zza skał w czasie gdy żerują albo gdy odpoczywają w jakiejś jaskini. Nie strzela sią Dorad poniżej 0.5 kg ani późną jesienią. Dorastają do 70cm. Występują na 5-150m, głównie na piaszczystym dnie. Najlepszy okres na polowanie to wiosna ale na dorady poluje się cały rok. Czasem na większej głębokości można znaleźć doradę w jakiej dziurze. I tu jest stosunkowo łatwym celem. Ponieważ są bardzo wrażliwe na wszelkie dźwięki wskazana maksymalna dyskrecja.
--- 
Amberjack-Seriola dumerili
Częściej nazywana Seriolą. Osiągają nawet 1,5m i 50kg wagi.
To ryba pelagiczna, jedna z największych z tej grupy jaka występuje w Morzu Śródziemnym. Młode żyją na otwartym morzu i odżywiają się planktonem. Chronią się w mackach meduz. Z wiekiem zmieniają wygląd i sposób życia. Po roku osiągają wagę 1kg i często są rybami pilotami dużych ssaków, ryb i łodzi. Dorastają nawet do 80 kg. W odróżnieniu od innych ryb pelagicznych Seriola ma tendencję do przywiązywania się do dna danego obszaru i skał na otwartym morzu. Lubią przebywać w takich miejscach przez pewien czas. Zimą uciekają na większe głębokości a wiosną tworzą duże ławice. Czasem wpływają do dużych jaskiń i do wraków. Seriola nie boi się kontaktu z ludźmi. Jest tak duża i szybka. Strzela sie zazwyczaj do przepływającej obok bez jakiegokolwiek respektu ryby. Jeśli strzała nie zabije ryby od razu zaczyna się walka która czasem trwa długo. Oczywiście kołowrotek z długą, mocną linką obowiązkowy. Małe seriole są rozbrykane i ciekawe. Stąd są zbyt łatwym celem. Nie strzelamy do nich. Niech sobie dorosną i mają większe szanse. Żyją w grupach, na wodach o skalistym podłożu. Lubią skaliste szczeliny. Zimą pływają głęboko a latem zbliżają się do powierzchni. Podobnie jak dentexy lubią pływać w prądzie i często trzymają się z tyłu ławicy dentexów. Popołudniami i rankiem podpływają pod brzeg w poszukiwaniu pożywienia. Poluje się na nie cały rok w każdą pogodę. Najlepiej gdy jest bryza. Sygnałem nadpływania serioli jest niepokój małych ryb. Gdy seriola zbliża się bezpośrednio na spearo celuje się prosto w łeb i czeka aż podpłynie jak najbliżej. Jeśli mamy ją z boku celujemy w środek linii bocznej. Jeśli strzał nie jest dokładny silna seriona może uwolnić się od strzały a nawet wyrwać kuszę z rąk. Dobrze jest mieć przy boi albo na łodzi drugą kuszą. Po pierwszym nieprecyzyjnym strzale można strzelić ponownie.
--- 
Two-banded seabream-Diplodus vulgaris
Znajdziemy je przy skalistym dnie z różnymi dziurami i szczelinami. Osiągają 40cm i około 1,5kg. Głębokość to 0-30m. Małe ryby żyją przy brzegu w grupach. Większe sztuki żyją z dala od brzegu, dużo głębiej, na stromych zboczach i w szczelinach. Generalnie poluje się na nie przez cały dzień i w każdą pogodę. Najlepiej przy bryzie gdy morze jest spokojne. Dobra metoda to podkraść się wzdłuż stromego zbocza. I albo krótka kusza gdy strzelamy w dziurę albo dłuższa gdy strzelamy do żerujących ryb. A lubią często żerować po południu.
--- 
Peacock Wrasse - Symphodus tinca
Nad Adriatykiem nazywają tą rybę Lumbrak albo Smokvar. Jest niedoceniana ale ma białe i dobre mięso. Występje i na dnie skalistym i trawiastym. W zasadzie peacocka można spotkać wszędzie. Dorasta do 50cm i 0,8kg wagi. Żyje głównie w wodach do 10m chociaż spotyka się go i głębiej nawet do 50m. Samce są niebieskawo zielone a samice szaro oliwkowe. Poluje się na nie za dnia. Dobrym okresem jest lato i jesień.
--- 
Anglerfish-Lophius budegassa
Dorastają do 100cm długości i 8-10kg wagi. Żyją głęboko, poniżej 25-30m na błotnistym dnie. Czasem, szczególnie wiosną pokazują się na płytszych wodach. Jest je bardzo trudno wypatrzeć. Poluje się na nie za dnia przez cały rok, najlepiej zimą. Anglerfish ma smaczne mięso. Wskazana kusza z grubszą strzałą.
--- 
Striped seabream-Lithognathus mormyrus
Wody od 5 do 100m. Piaszczysto błotniste dno. Żywią się różnymi robalami, mięczakami i skorupiakami.Dorastają do około 0,5m i 2kg wagi. Są dość nieufne. Poluje się na nie cały rok, najlepszy okres to jesień i zima. Dobry jest deszczowy dzień.
--- 
Bonito czyli Sarda sarda
To również ryba z grupy ryb palamicznych. Żyje na otwartym morzu, niezależnie od typu dna. W pewnych porach roku bywa bliżej powierzchni i występuje w zatokach. Jednak większość czasu ławice spędzają na bardzo głębokich wodach. Ponieważ bonito pływają bardzo szybko i na dużych obszarach najlepiej spotkać tego drapieżnika w pobliżu jego ofiary czyli mniejszej ławicy ryb. W chłodniejszych miesiącach są małe szanse na spotkanie bonito blisko brzegu. Wczesną wiosną, gdy powierzchnia zaczyna kwitnąć mniejsze okazy podchodzą pod brzeg na żer. Podobnie jest i jesienią. Bonito dorastają nawet do ok. 12kg. Poluje się robiąc aspetto na dnie lub w zawieszeniu w wodzie. Można również polować przy zastosowaniu glide i strzelać do przepływającej ryby. Aby nie spłoszyć ryby i mieć dość czasu na oddanie strzału ruchy muszą być jak najspokojniejsze. Niektórzy spearos stosują jakąś błyskotkę albo wydają różne dźwięki aby przyciągnąć uwagę bonita. Często zaciekawiona ryba podpływa bardzo blisko. Czasem zdarza się, że jeśli zostawi się ustrzeloną rybę w dryfie na powierzchni pozostałe bonito zostają w tym rejonie przez jakiś czas. Bonito dorastają do 70cm i około 9kg wagi. Są w ciągłym ruchu. Dobry okres aby zapolować na bonito to wiosna i jesień, spokojny dzień a nawet deszczowy. Najlepsza metoda to BWH, spokojne zawieszenie w wodzie i czekanie. Dobrym kamuflażem jest pianka w niebieskawym odcieniu. Nie ma co spieszyć się ze strzałem, trzeba czekać aż ryba zbliży się na odpowiedni zasięg aby strzała dobrze spenetrowała rybę. Wskazana długa kusza z grubszą strzałą i kołowrotek.
--- 
Grouper-Epinephelus marginatus
Wielkie wyzwanie i trofeum. Zresztą tak jak Dentex i Corvina. Groupery podobnie jak corvina żyją w ciemnych jaskiniach i grotach na dużych głębokościach oraz różnych labiryntach skalnych. Polowanie na nie zależy od rodzaju jaskini i wejścia do niej. Podejscie bezgłośne. Można opaść swobodnie albo się podkraść pod wejście. Trzeba strzelać natychmiast. Chwila spóźnienia i jeśli jaskinia jest głęboka albo długa, grouper może schować sie dalej. Zasada to ciche podejście i szybki strzał. I kołowrotek z mocną i długą linką. Można też zaczaić się przy wejściu do groty na wychodzącego na żer groupera. Wymaga to sporych umiejętności. To silna ryba. Groupery dorastają do 140-150cm i 100kg. Występują już na około 8-10m i oczywiście głębiej. Poluje się na nie cały rok, najlepiej latem w połowie dnia. Nie strzela się małych grouperów,poniżej 60cm. U zabitego groupera rozkłada się płetwa grzbietowa i przez to ryba czasem klinuje się w dziurze. Niektórzy spearos używają haka aby wyciągnąć taką rybę. Aby grouper się nie zaklinował, natychmiast po strzale w głowę trzeba złapać za strzałę albo linkę i zahaczyć ją o coś aby udaremnić rybie ucieczkę do groty. Polowanie na groupery jest niebezpieczne i zanim się strzeli trzeba o tym pamiętać. W niektórych krajach groupery są pod ochroną, w innych są okresy ochronne
--- 
Conger
Spotyka się congery 3m i o wadze do 110kg. Żyją od 15 do 20 lat. Kolory od szarego aż po czarny. Conger lubi mieszkać w szczelinach i wąskich grotach raf i skał. W ciągu dnia zazwyczaj siedzi w swojej dziurze. Na żer wychodzi nocą lub późnym popołudniem. To typowy nocny drapieżnik który porusza się wolno i atakuje znienacka.Przy polowaniu na congera trzeba uważać na jego szczęki które są potężną bronią. Congera jest łatwo upolować jeśli łowca wie gdzie jest jego kryjówka. Cel to strzelenie prosto w głowę aby zapobiec jego owinięciu się wokół strzały i wciągnięcia kuszy do groty. I dobrze jest natychmiast schwycić za strzałę i wyciągnąć congera. Conger jest łatwym celem gdy wyłazi ze swojej dziury na polowanie. Przeszukuje wtedy różne dziury w poszukiwaniu pożywienia wsadzając w nie łeb. Strzela się od tyłu, prosto w łeb. Trzeba pamiętać, że congery są bardzo silne. Mięso congera jest bardzo dobre, od głowy aż do odbytu. Reszta to ości dobre na zupę. Najlepszy okres na polowanie to noc albo pochmurny, ciemny dzień, latem i jesienią. Dobry jest też świt bo conger jest zmęczony polowaniem i znacznie powolniejszy. Trzeba uważać na ukąszenia rannego congera. Są bolesne i mogą być groźne gdyż śluz jaki wytwarza conger jest bardzo toksyczny w zetknięciu z otwartą raną
--- 
Largescaled scorpionfish-Scorpaena scrofa
To duży tułów, duży łeb i duży pysk. Żyją w wodach od paru metrów do kilkuset. Ma doskonałe zdolności maskowania się i mało wprawne oko może mieć problem aby wypatrzeć skorpenę. Dno kamieniske lub skaliste ze szczelinami pokrytymi wodorostami. Skorpeny polują tu na ryby i kraby. Skorpeny dorastają do 60-70cm i do około 5kg wagi. Po ustrzeleniu trzeba uważać na kolce, przykry ból ale znika dość szybko. Podobno konsekwencją ukłucia skorpeny mogą być nawet konwulsje. Skorpenę jest łatwo upolować przez cały rok, szczególnie w pochmurne dni. Latem i jesienią są na dużo mniejszych głębokościach
Na płytszych wodach w posidonii i pod różnymi skałkami można też zapolować na inną mniejszą skorpenę Black scorpionfish. Nie są tak duże, zazwyczaj max 30-40cm i do 1kg. Zimą siedzą głębiej ale latem przebywają na płytszych wodach około 8-10m. Ta skorpena też ma kolce!
Skorpeny to jedne z najsmaczniejszych ryb. Kamieniste i skaliste dno, żyją w różnych zakamarkach niezbyt głęboko. To łatwy cel nawet dla początkujacych. Inną smaczną rybą jest conger czyli wąż morski. Żyje na płytkich wodach w szczelinach i rozpadlinach skalnych. Tylko wprawne oko jest w stanie wyśledzić congera. Czasem wystaje mu tylko czubek pyska a czasem nic. Warto więc zajrzeć w każdą dziurę. Conger jest bardzo silny. Trzeba strzelać dokładnie w łeb. Przy niedokładnym strzale ranny conger wycofa się ze strzałą w głąb szczeliny. Jeśli to duży okaz można go już nie wyciągnąć a wraz z nim i strzały. Podobnie poluje się na mureny. Ale początkującym odradzam szczególnie jeśli to spory okaz. Mogą być kłopoty......Zdarzają się mureny 1.5m. W falach przyboju można spotkać całe ławice smacznych cefali, przy dnie żerujące czerwone cefale.
W posidoni trafia sią często John Dory czyli Piotrosz. I tu albo aspetto albo indiańskie polowanie. Podobnie belona czyli garfish. Ale ze względu na kształt tej ryby trzeba mieć dobre oko i wprawę aby ją trafić. Warto również wspomnieć o wargaczach, strzępielach i salpach których jest mnóstwo ale to drobne zdobycze. W różnych położonych dość głęboko szczelinach i zakamarkach można spotkać homary a ośmiornice już nawet na płyciznach.
--- 
Ośmiornice
Za dnia siedzą w różnych grotach, dziurach, czasem pod jakimś głazem.Najlepiej je łapać o świcie albo pod koniec dnia, przy zachodzie słońca. Zazwyczaj przy ich dziurach są muszle małży i szczątki krabów. Można je łapać rękę. Trzeba uważać na ich ostry dziób, więc przy większych sztukach dobrze mieć rękawice. Na duże ośmiornice polecałbym Occy Hook albo kuszę. Ośmiornicę najlepiej od razu zabić ciosem nożem lub stingerem między oczy. Ośmiornice szybko rosną więc nie zabijamy mniejszych niż 1kg. Trafiają się okazy ośmiornic nawet po 20-25kg. Najlepiej polować na nie z rana i w pochmurny dzień. Generalnie cały rok ale wiosna i lato są najlepszym okresem.
--- 
Pagrus czyli Red Porgy lub Common Seabream-Pagrus pagrus
Lubi strome opadające zbocza wybrzeża. Można do też spotkać we wrakach. Na różnych głębokościach, często już na 10m.W nasłonecznionych miejscach. Cżęsto po zewnętrzenj stronie wysp na 20-30m. Dorasta do 75-80cm i około 10kg. Na pierwszy rzut oka jest podobny do dentexa. Ale łatwo je rozróżnić gdyż końcówka płetw Pagrusa jest fluorescencyjnie niebieska, pod oczami ma czerwoną linię a między oczami niebieskie połączenie. Na Pagrusa poluje się cały rok ale najlepsze są ciepłe letnie miesiące. Na Pagrusa dobra jest długa kusza z grubą strzałą i kołowrotek. I dobry kamuflaż.
--- 
Greater-spotted dogfish-Scyliorhinus stellaris
To taki mały gatunek dennego rekina którego można spotkać na 4-20 metrach na piaszczystym dnie z różnymi skalnymi wykrotami. Mają zazwyczaj około 1,2-1,3m długości i około 8k wagi. Są szare i mają brązowe plamki. Na polowanie na nie jest dobra każda pora dnia.
--- 
Red mullet-Mullus barbatus
Występuje zazwyczaj na mulistym lub mulisto piaszczystym dnie ciągle grzebiąc w poszukiwaniu robali, mięczaków, krabów itd. Są na różnych głębokościach. Dorastają do około 30cm i przeciętnie mają po 0,5kg. Łatwo je zauważyć, tam gdzie nad dnem unosi się chmura piasku tam są mulety. Dobre warunki to pochmurne dni albo w nocy, lato ale nie ma problemu aby je upolować przez cały rok
--- 
John Dory-Piotrosz -Zeus Faber
Jest łatwy do ustrzelenia ale trudny do znalezienia. To mistrz maskowania się. Polując na na niego najlepiej zejść na dno i rozglądać się na jego poziomie. Gdziekolwiek jest ławica maleńkich rybek , gdzieś w pobliżu musi być JD. Uwagę JD można też przyciągnąć jakimś flasherem, podobnie jak i ośmiornicy. JD żyje na granicy posidonii i otwartego morza. W zasadzie JD można spotkać na każdym typie dna już na kilku metrach, szczególnie w ciepłe dni. Ale rzadko bo woli głębsze wody. Spotyka się okazy i po 50-60cm i parę kilo wagi
--- 
Common Pandora-Paggelus Erythrinus
Osiąga do 60cm i 3kg wagi. Żyje na piaszczysto-błotnistym dnie. Można je spotkać już na 10m, zimą głąbiej na około 30m. Ma trochę czerwonawe ubarwienie z niebieskawymi plamkmi. Żeruje i w nocy i w dzień, głównie skorupiaki. Ikrę składa w kwietniu. Młode przez piewsze 3 lata to samce,potem zmieniają płeć. Poluje się na nie przez cały rok w każdą pogodę, najlepiej rano i wieczorem. Ma bardzo dobre mięso
--- 
Black Seabream-Spondyliosoma cantharus
Żyje głównie na skalistych wybrzeżach. Zazwyczaj na 15-40m ale można je spotkać już nawet na 4-5m. Dorastają do 60cm i około 2,5kg.Wiosną i zimą zbierają się w stada i przezbywają na płytszych wodach. Wolno pływają, łatwo się do nich zbliżyć więc nie ma co spieszyć się ze strzałem. Poluje się na nie cały rok, najlepszy okres to wiosna i lato za dnia, w pochmurny dzień.
--- 
Sharpsnout seabream-Diplodus puntazzo
Są szaro srebrne z 8 czy 9 pionowymi paskami. Z wyglądu są bardzo podobne do White Seabreama. Mają jednak charakterystyczny sterczący i postrzępiony pysk. Żyją w posidonii i na piasku, oraz na skalistym dnie w różnych zakamarkach. Dorastają do 45-48cm i 2,5kg wagi. Głębokośc od około 5-22m ale występują do ponad 150m. Poluje się za dnia, najlepiej w ciepłe miesiące. Dobry okres to popołudnie na płytkich wodach przy brzegu gdy łowca ma słońce z tyłu. Przy większych sztukach dobrze mieć kołowrotek bo ranne chowają się po różnych dziurach.
--- 
Leerfish-Lichia amia
Duża i szybka ryba pływająca w prądach. Dorasta do 2m i 25-32kg wagi. Poluje się na nią za dnia, dobry okres to wiosna i jesień. Pływa w wodach od 5-6m do kilkuset. Potrzebna długa kusza z porządną strzałą i obowiązkowo kołowrotek. Niepokój stad małych ryb często zwiastuje jej przybycieM
--- 
Moray-Muraena helena
Mureny zamieszkują wody od 4-5 do około 100m. Żyje przy skalistym i mieszanym dnie. Mureny dorastają do około 1,5m i 10kg. Nie mają łusek. Żywią się głowonogami i różnymi rybami, jej przysmakiem jest scorpion fish. Więc tam gdzie są skorpeny warto rozejrzeć się za mureną. Murenę strzela się w tył głowy. Trzeba uważać bo jej ugryzienia są bardzo bolesne a ślady pozostają na bardzo długo. Murena nigdy nie atakuje pierwsza. I dopóki nie jest prowokowana nie jest agresywna.
--- 
Forkbeard
Występuje wszędzie gdzie są jakieś dziury i na przeróżnych głębokościach. Różne typy dna zazwyczaj skalistego. Dorastają do 60-70cm i około 4kg wagi. Późnym popołudniem w lecie pokazują się na płytkich wodach. Dobry okres na polowanie to zmierzch wiosną i latem. Forkbeard jest smaczną rybą. Strzała z pojedynczym grotem bo ta ryba ma miękkie mięso. Przy strzelaniu w dziurze strzela się do sylwetki i nie używa się latarki bo forkbeard zaraz zwieje gdzieś do tyłu.
--- 
Salpa
Mięso salpy jest dobre ale salpa jest znana z tego, że przy sprawianiu strasznie śmierdzi. Salpy to wegetarianie i stąd taki zapach. Najlepiej po strzeleniu salpy od razu ją wybebeszyć. Salpy żyją przy skalistych i kamiennych brzegach, od 0 do 27-30m. Dorastają do około 50cm i 3kg. Na salpy dobre jest indiańskie polowanie na płytkich wodach, strzela się tą rybę która oddzieliła się od grupy. Poluje się na nie przez cały rok, ale latem jest jakby łatwiej.
--- 
Homar-Homarus grammarus
Homary żyją na skalistym dnie, pełnym rozpadlin i grot w których mogą się ukryć. W ciągu dnia przybywają w ukryciu w sporych grupach, nocą wychodzą na żer. Żywią się mięczakami, krabami, małymi rybami i wszystkim co da się znaleźć. Żeby znaleźć ich kryjówki trzeba czasem rozchylić wodorosty. Homar to spore wyzwanie. Niełatwo go znaleźć i złapać, szczególnie w dzień. O zmierzchu jest dużo łatwiej. Po zauważeniu homara warto się rozejrzeć, wokół na pewno są inne. Może większe. Homary łapie się ręką. Łapie się mocno albo za tułów albo za podstawę czułków. Kryjówka homara ma często tylne wyjście. Nurkując w dwójkę warto aby drugi nurek był przy wyjściu zapasowym homara. Gdy nam ucieknie do swojej dziury może będzie chciał uciec drugim wyjściem. Jadalne części to szczypce, ogon, brzuch , nogi, wątroba, ikra. Mięso jest chude i smaczne. Homara jada się na ciepło i zimno ale zawsze gotowanego w wodzie albo w winie a także pieczonego na grilu. Jego ciemny pancerz po ugotowaniu zmienia kolor na czerwony.Pamiętajmy, że homara łatwo uszkodzić. I jeśli złamie mu się nogi albo antenki i zostawi nie ma szansy na przeżycie. Poluje się tylko na homary które mają ponad 8,5cm od czubka głowy do początku pancerza. Przy łapaniu homarów potrzebna jest duża torba, para dobrych rękawic i latarka. Polując na homary można sobie bardzo poprawić Apnea.
--- 
Sea Cicada-Arctus Linné
Cykada żywi się małymi rybami, krewetkami i padliną. Żyje na skalistym dnie pełnym głazów w ciemnych jaskiniach od 0 - 20m. Spotyka się ją również w posidonii w obszarze pływów. Reprodukcja cykady to marzec i kwiecień i wtedy samice składają jaja pod głazami. Cykady morskie łapie się rękami pod skałami i głazami. Minimalny wymiar to 5cm od początku głowy do początku pancerza.
--- 
Langusta-Palinurus elephas
Duży skorupiak bez szczypiec dorastający do 50 cm i 4 kg.Posiada 5 par odnóży (dziesięcionóg) i liczne, twarde kolce na twardym i zwapniałym karapaksie okrywającym szczelnie przednią część ciała, czyli głowotułów. Odwłok także jest pokryty pancerzem, składającym się z ruchomych wobec siebie poprzecznych segmentów, zakończony jest szerokim wachlarzem ogonowym.U samic ich ostatnia para jest często zakończona dwuwierzchołkowym członem. Odnóża te służą głównie do przytrzymywania jajeczek. Rozwinięte czułki są dłuższe niż głowotułów i odwłok razem wzięte, jest to przekształcona druga para odnóży. Ubarwienie od pomarańczowego do purpurowego. Co roku gubi swój pancerz, aby mogła urosnąć.Ciało langusty jest pokryte chitynowym pancerzem, czerwonawo brązowym z dwoma żółtymi plamami na każdej części brzusznej. Nogi i antenki są w brązowo żółte paski. Głowa pokryta ostrymi kolcami i chroni oczy zakrywając je dwoma trójkątnymi rogami. Dwie małe antenki i dwie duże, dłuższe niż ciało langusty. Ze względu na giętki pancerz jest łatwym łupem ośmiornicy,congera czy mureny. Ma duże zdolności kamuflażu, ponadto broni się chowając w różnych szczelinach albo wykonując nagłe skoki do tyłu. Langusty również łapie się ręką przy skałach i różnych rozpadlinach. Zazwyczaj nie poluje się na langusty które mają mniej niż 21cm od początku głowy do początku odwłoka.Żyją one tylko w wodach czystych więc ich obecność świadczy o niskim stopniu zanieczyszczenia środowiska. Langusty je się podobnie jak homary, ich mięso jest białe i bardzo delikatne, nieco słodsze od mięsa homara. Langustę można gotować, piec, smażyć i dusić
--- Krab księżycowy-Cancer pagurus
The Dungeness Crab albo śpioch (Cancer pagurus) to duży krab o eliptycznym kształcie. Znany także jako krab księżycowy albo ciacho. Ma bardzo silne szczypce. Jest koloru irchy a końcówki szczypiec i nóg ciemno brązowe. Spodnia część pancerza jest beżowa. Krab ten jest też nazywany kusztką bo jego typowa postawa to złożone szczypce i nogi pod pancerz i brak ruchu tak jakby spał. Dorosły osobnik to bezwzględny drapieżnik żywiący się głównie mięczakami. Często kopią duże dziury żeby znaleźć pożywienie. Kraby łapie się ręką absolutnie w rękawicach pod skałami. Min wymiar to 14cm średnica pancerza.
--- Krab pływający-Portunus puber
Szaro purpurowy z czerwonymi oczami. Mało agresywny. Przeciętnie 3- 6cm. Dorastają do 10cm. Potrafi pływać. Żywi się małymi rybami, krewetkami i padliną. Można go znaleźć na osłoniętych brzegach. Występuje od Norwegii aż po Morze Śródziemne. Tego kraba również łapiemy ręką w rękawicy. Min wymiar 5cm średnica pancerza.
--- Małże św. Jakuba (przegrzebki). Jego pomarańczowe gonady są niezwykłym smakołykiem, natomiast kremowo-białe, zwięzłe mięso mięśnia zwieracza odznacza się lekko słodkawym, delikatnym smakiem. Generalnie na 20-50m. Minimalne wymiary 10.5cm. Restrykcyjne przepisy odnośnie tych małży. W niektórych krajach to zazwyczaj 15 sztuk/os. Sezon to październik do końca grudnia. W październiku wolne je łowić tylko 3 dni w tygodniu, w grudniu 4 dni w tygodniu. Wyłącznie w godzinach 9.00-11.30.
Giant Pufferfish zwana rybą żabą - ma gruczoły produkujące silną truciznę. Ma bardzo dobre mięso. Jedynie eksperci sprawiają tę rybę. Jeśli przy czyszczeniu tej ryby uszkodzi się gruczoły z trucizną to zjedzenie mięsa kończy się śmiercią. Nawet rybacy nie biorą tej ryby
Dotknięcie pierwszej może skończyć się porażeniem gdyż wytwarza ona napięcie nawet do 220V a druga ma w ogonie kolec z silną trucizną. Na raje oczywiście poluje się zachowując ostrożność
Streaked Weaver - Znana też jako pauk. W kolcach tej ryby również znajduje się bardzo niebezpieczna trucizna . Dotknięcie można przypłacić życiem. Pauk występuje w płytkich wodach na piaszczystym dnie. Najlepiej omijać tą rybę. 4-7 bardzo niebezpiecznych kolców znajduje się na płetwie grzbietowej. Pierwsze objawy po ukłuciu to gorączka, zawroty głowy, paskudny ból, opuchlizna i zaczerwienie skóry. Ból można złagodzić jak w przypadku skorpeny gorącą wodą i jak najszybciej należy udać się do lekarza.
Skorpena - ma bardzo dobre mięso.Polując na nią trzeba uważać na kolce mające jad. Ukłucia są bardzo bolesne ale nie śmiertelne.Ból mija po godzinie czasem trwa to dłużej. Na złagodzenie bólu dobrze jest potrzymać ukłutą rękę czy palec w tak gorącej wodzie jak da się wytrzymać i dopóki skóra nie zaczyna się marszczyć. Będąc na łodzi można przyłożyć palec do gorącej rury wydechowej silnika
Smoothhound czyli słynny pies morski. Różnie się o ich mówi. W stadzie mogą być niebezpieczne. Zdarzyło mi się nurkować w ich towarzystwie ale nie zauważyłem aby były agresywne. Niektórzy polują na nie. >>> Rekiny
Z innych niebezpiecznych ryb to Eagle ray - ma dwa długie na 10cm i niebezpieczne kolce. Ukłucie mogą spowodować zaburzenia pracy serca i układu oddechowego oraz skurcze. Oczywiście murena jest też niebezpieczną rybą. Jakkolwiek nie sprowokowana nie atakuje pierwsza a sprowokować ją łatwo. I wtedy staje się naprawdę niebezpieczna. Ma potężne szczęki i niezłe zęby i choć jej ukąszenia nie są śmiertelne dla człowieka lepiej unikać zapoznania się z jej zębami. Jest to duży ból, zaczerwienienie skóry, opuchlizna , skurcze a nawet problem z oddychaniem. Rany są imponujące, goją się długo i nawet po paru latach skóra w tym miejscu jest twarda. Murena gdy ugryzie nigdy nie puszcza i stara się wciągnąć ofiarę do swojej kryjówki. Na złagodzenie bólu również dobre są bardzo gorące okłady. Ugryzienia węgorzy nie są jadowite ale węgorz ma we krwi silną trucizną która gdy dostanie się jakoś do krwi człowieka albo oczu może spowodować nawet ślepotę. Na Med zdarzają się i 2 metrowe mureny. Ich krew kiedy jest świeża produkuje toksyny i u ludzi i u zwierząt. Dopiero po zagotowaniu w temperaturze 75C traci swoje toksyczne właściwości. A mięso jest bardzo smaczne. Przy ugryzieniu przez węgorza dobra jest bardzo mocna kawa, duży łyk whiskey albo koniaku i zimny okład na ugryzione miejsce i głowę.
Do niebezpiecznych ryb można zaliczyć też barracudy. Tworzą często duże ławice. W różnych rejonach geograficznych zachowują się różnie, mniej lub bardziej agresywnie. Mają bardzo ostre zęby. Te w Morzu Śródziemnym mają od pół metra do metra długości i zdarzają się ataki na ludzi.
Inna nieprzyjemna rzecz to Vlasulja, tak to nazywają nad Adriatykiem
Żyje to przyczepione do dna w płytkich wodach. W mackach ma paskudną trucizną i dotknięcie jej powoduje bolesne oparzenia i brak czucia, czasem przez dłuższy czas. Oczywiście są na to jakieś środki antyhistaminowe ale jako pierwszą pomoc można zastosować roztwór z 5g mentolu, 5g gliceryny, 200g koniaku i 3g jodyny a potem posypać pudrem.
OSTRZEŻENIE-SPEARFISHING TO BARDZO NIEBEZPIECZNY I EKSTREMALNY SPORT. WYSOKIE RYZYKO ZRANIENIA LUB ŚMIERCI POCZĄWSZY OD SWB, UTONIĘCIA, ATAKU REKINA, ZAPLĄTANIA W LINKI, SIECI A SKOŃCZYWSZY NA POTRĄCENIU PRZEZ MOTORÓWKĘ
