Tropiki
;
---
CobiaWystęuje w wodach tropikalnych i subtropikalnych. Ma doskonałe białe mięso podobne do makreli.
Cobia ma szeroką spłaszczoną głowę i długie cylindryczne ciało. Kolor od czekoladowo-brązowego aż po czarny z białym spodem. Cobia ma też dwa białe poziome pasy biegnące wzdłuż jej ciała. Z wiekiem pasy bledną. Mają duży ogon który z wiekiem ryby robi się bardziej rozwidlony i górny płat płetwy jest większy niż ten niższy. Druga płetwa grzbietowa jest spiczasta i ciągnie się w stronę ogona. Rzucająca się w oczy druga płetwa grzbietowa, duże płetwy piersiowe, większy górny płat płetwy ogonowej i spłaszczona głowa daje cobi rekini wygląd i duże okazy są często brane omyłkowo za rekiny. Cobia jest dość dużą rybą pelagiczną i dorasta do około 68kg i 2 metrów. Cobia często pływa samotnie lub w małych grupach ale czasem tworzy duże ławice. Lubią pływać przy skałach i rafach przyległych do piaszczystego dna, zazwyczaj dość blisko dna. Niczym niezwykłym jest zobaczenie cobi leżącej na piaszczystym dnie. Cobia lubi kręcić się przy bojach znakowych i różnych konstrukcjach. Często podróżuje w towarzystwie mant, żółwi i dużych rekinów, szczególnie tygrysa i rekina wielorybiego. Jak większość ryb pelagicznych cobia zbliża się ostrożnie i cicho. Zawsze trzeba unikać bezpośredniego kontaktu wzrokowego i nagłych ruchów bo to wystraszy rybę natychmiast. Trafiona cobia walczy twardo i jest bardzo wytrzymała. A to w połączeniu z jej stosunkowo miękkim mięsem znaczy, że często uwalnia się ze strzały. Idealny jest bezpośredni strzał z góry tuż za głową. Lepiej się upewnić, że nie trafimy w głowę gdyż głowa cobi jest niezwykle twarda i jest duże prawdopodobieństwo odbicia się strzały. Doskonały strzał byłby też z boku w miejsce gdzie linia boczna styka się z płatem skrzelowym. Trzeba unikać strzału w trzewia i okolice bliżej ogona gdyż da to cobi przewagę w walce i najprawdopodobniej się uwolni. Jeśli przy dużej cobi nie mamy dobrej pozycji do strzału lepiej sobie odpuścić. Na cobię dobra jest długa kusza 115cm i dłuższe. Gumy pojedyncze 18-20mm lub 2x16mm i strzała 7-7,5mm. Lub dobry długi pneumatyk. Wskazany kołowrotek z przynajmniej 30m linki lub strzała połączona linką z pływakiem. Przeciętna cobia to 10-40kg. Głębokości 5-25m. Zazwyczaj stosuje się aspetto i bwh.
---
Pink SnapperSnapery mają twarde białe mięso. Nie są to łatwe ryby do ustrzelenia bo mają talent do wtapiania się w otoczenie. Obojętnie gdzie występują mają małe jaskrawo niebieskie plamki na górnej połowie ciała. Zazwyczaj mają 1-8kg, głębokości to 5-30m i stosuje się głębokie aspetto i agguato. To bardzo nieufne ryby które gdy słyszą łowcę rzucają się do ucieczki. Potrafi je spłoszyć najmniejszy hałas, otarcie kuszy o skałę czy skrzypienie którejś części ekwipunku łowcy. Przy polowaniu na snapera dużym plusem są dobre zdolności apnea. Używa się też przynęty, kawałki wcześniej upolowanych ryb porozrzucane w miejscu gdzie pokazuję się snappery. Jak wszystkie ryby, snapery są ciekawskie ale tylko do pewnego momentu. Kiedy snapper wyjdzie na strzał, trzeba strzelać natychmiast najlepiej bezpośrednio w głowę. Dobrą metodą jest zajęcie pozycji w ciemnej jaskini. Ryba nie może nas zobaczyć ale wie, że tam jesteśmy. I zaciekawiona podejdzie bliżej. Można rozrzucić przynętę i odpłynąć kilka metrów. Potem jeśli zachowujemy się cicho możemy podkraść się do snappera na kilka metrów. Na żerujące na dnie snappery można spłynąć z góry na odległość strzału. Tu trzeba być gotowym do strzału, opadać na ryby bez ruchu tzn. nie pracując płetwami i wyrówując ciśnienie bez użycia rąk. Staramy się mieć słońce za plecami. Na snappera kusza na gumy od 110cm z szybką strzałą. Albo szybki pneumatyk od 90cm.
---
Spanish MackerelMają wspaniałe białe mięso. Strzelane okazy to zazwyczaj 8-35kg na 5-25 metrach. I aspetto lub bwh. Makrela to wąska srebrna torpeda z wąskimi od szarego do niebieskiego falistymi smugami po bokach kiedy patrzy się na nią z boku. Z góry wydaje się prawie czarna z wyróżniającymi się grzebieniami u nasady półksiężycowego ogona. Makrela preferuje głębsze brzegi przyległe do skał, raf i cypli, kanały między skałami i linie prądów. Czasem widuje się ławice po 30 i więcej makreli i rzadziej pojedyncze sztuki czy małe grupy. Warto pamiętać,że jeśli zauważy się jedną makrelę to prawdopodobnie w okolicy jest ich więcej. Wielu spearos lubi zapolować na makrelę z rana w czasie przypływu. Dobry sposób to znaleźć dobry skraj skały czy piaszczystego kanału, powiesić flashera i czekać będąc zawieszonym w wodzie na pojawienie się ryb. O ile szczęście dopisze makrela przepłynie obok w zasięgu strzału, a jeśli nie, spearo powinien zostać nieruchomo bo ryba często wraca drugi raz, tym razem znacznie bliżej żeby się przyjrzeć lepiej. Czasem, odpływanie od ryby która jest poza zasięgiem strzału zachęci rybę żeby podpłynęła bliżej. Można też przy pierwszym przepłynięciu ryby udawać brak zainteresowania co może sprawić, że ryba będzie bardziej ciekawa przy drugim podejściu. Ściganie pędzącej makreli bardzo rzadko daje efekty. Strzał w promieniu cala od płetwy piersiowej generalnie trafi w kręgosłup i unieszkodliwi rybę, jakkolwiek nie jest to często możliwe i najlepszym wyjściem jest strzał w bok blisko lini bocznej. Gdy makrela czy makrele pojawia się przy flasherze, nurkuje się cicho i płynnie uważając żeby nie wylatywały żadne bąbelki. Makrele pływające w ławicach często wysyłają jedną rybę na zwiad. Trzeba wybrać jedną i czekać na okazję do strzału. Czasami jest lepiej zanurkować obok głębiej co może sprawić, że makrela zbliży się jeszcze bardziej.
---
WahooTo duże drapieżne ryby pelagiczne spotykane na całym świecie w wodach tropikalnych i subtropikalnych. Są bardzo silne, zaciekle walczą i mają smaczne mięso. Za to są tak cenione przez spearos. Wahoo to długa, szczupła ryba ze spiczastym nosem i potężnym półksiężycowatym ogonem. Zazwyczaj są srebrne, szare i białe ale walcząc lub będąc podekscytowane wahoo mają opalizujący purpurowy grzbiet i jasne niebieskie pionowe smugi wzdłuż boków. Kolory szybko blakną u martwej ryby. Wahoo mają ostro zakończony pysk a w nim rzędy małych ale ostrych jak brzytwa zębów. Wahoo są jednymi z najszybszych ryb w oceanie i osiągają do 80km/h. A dorastają do 80kg. Przeciętne okazy to 8-40kg. Poluje się na nie na 2-8m. Wahoo lubią ciepłe oceaniczne wody jakkolwiek można je spotkać w płytszych wodach kiedy wpływają tam z oceanicznymi prądami. Często pływają samotnie albo w małych grupach 2-4 ryb. Czasem można spotkać je w dużych ławicach. Wahoo są niezmiernie ciekawskie i często podpływają bliżej łowcy. Czasem zbliżają się nawet na strzał. Jeśli ryba pozostaje poza zasięgiem strzału, dobrą techniką jest cicho zanurkować w jej kierunku i unikać kontaktu wzrokowego. To bardzo często nasila ciekawość wahoo i ryba podpływa bliżej, na strzał. Trafiona wahoo walczy bardzo zaciekle. Często wyskakuje ponad powierzchnię ciągnąc z niesamowitą siłą. A to w połączeniu z miękkim mięsem i cienką skórą ryby sprawia, że wahoo jest bardzo trudną rybą do zabicia. Najlepiej jest trzymać trochę napiętą linkę aby zwiększyć swoje szanse.
Zaraz po zabiciu ryby dobrze jest spuścić z ryby krew aby zachować miękkie białe mięso do jedzenia. Podobnie zresztą robi się z innymi rybami pelagicznymi np.cobia, spanish mackerel, tuna( spuszczenie krwi i usunięcie wnętrzności przed umieszczeniem w morskiej wodzie lub lodzie). Wahoo często strzela się podczas polowania na inne ryby. Kusza od 120cm z paroma gumami lub dobry pneumatyk. Bardzo pomocny jest sliptip i floatline z boją.
---
TunaTuńczyki są nieufnymi, potężnymi rybami pelagicznymi. Są trudne do upolowania nawet przez doświadczonych łowców.
Ponieważ mięso tuńczyka ma dużą zawartość krwi, podobnie jak u innych pelagicznych ryb trzeba spuścić krew i usunąć wnętrzności przed umieszczeniem w morskiej wodzie lub lodzie. Przed zamrożeniem trzeba usunąć całe czerwone mięso i skórę. Tuńczyki podobnie jak inne ryby pelagiczne wolą głębsze wody sąsiadujące z przylądkami czy skałami, kanały między skałami i prądy. Tuńczyki zazwyczaj pojawiają się nagle na skraju widoczności i zataczają koło albo łuk wokół nurka zanim znikną. Czasem zataczają drugie koło ale rzadko zbliżają się bliżej. Pływają szybko i są bardzo trudnym celem. Wyjątkiem jest jeśli coś przyciągnie ich uwagę pod albo za łowcą, zazwyczaj flasher. I czasem tuńczyki próbują iść na skróty aby zbadać obiekt ich zainteresowania. I zazwyczaj to ich ostatni skrót! Tuńczyki są zazwyczaj dalej i płyną szybciej niż się nam wydaje, pływają jakby nie ruszając się. Dlatego trzeba brać poprawkę i celować dużo bardziej z przodu przed nimi. A i mimo tego sporo strzał nie dosięga celu albo trafia ostatnią 1/3 część ryby co oznacza, że trzeba być gotowym na długą walkę. Na tuńczyka potrzebana jest potężna, długa kusza z paroma gumami, gruba strzała, bungie i pływak. Chociaż zdarzają się przypadki skutecznego polowania z kuszą z pojedynczą gumą czy z kołowrotkiem.
--
Yellowfin Tuna
Cel top blue water spearos. Kształt torpedy, pływa 100mil na godzinę a trafiony zachowuje się jak pocisk balistyczny. Od innych tuńczyków łatwo go odróżnić po żółtych płetwach. Dorasta do 2m i 200kg.--
Bluefin Tuna
Zazwyczaj 5-120kg i 2-25m głębokości. Typowe bwh.---
Mahi mahi - Coryphaena hippurusTo prawdziwie pelagiczny drapieżnik. Nietrudny do upolowania. Ważne jest ciche podejście.Zazwyczaj ma 2-15kg i można je spotkać już na paru metrach.
---
Striped MarlinSamotny pelagiczny drapieżnik i bardzo waleczny. Waga to zazwyczaj 100-120 kg a dorastają do 4m i 400kg. Jak wszystkie marliny łatwy do rozpoznania.
---
Black MarlinKról oceanów. Waga 30-200kg ale przeciętnie około 100kg i głębokość to 3-10m. Na niego potrzebna solidna kusza z paroma gumami i zasięgu z 6-7 metrów.
---
Trevally CaranxGiant Trevally (Caranx ignoblis) dorasta do 1,7m. To jedna z najwaleczniejszych ryb i gwarantuje sporo pogiętych strzał. Wygląd trevali jest bardzo charakterystyczny. Inne gatunki trevali osiągają do 70cm. Większe okazy żyją w jaskiniach na rafach. Dużego GT czasem spotyka się na płytszych wodach w kanałach. Powolne podejście wystarczy aby zblizyć się do ryby na odległość strzału i tu gdzie zaczyna się zabawa. Bez dużego pływaka i zapasu strzał nie ma co się przymierzać do dużego GT.
---
Green JobfishMa wojowniczą naturę. To długa, przysadzista ryba o bardzo silnym ogonie. Zamieszkują głębokie wody po zewnętrznych stronach raf. Na płytszych wodach się nie pokazują. Dostępne dla spearos z dobrymi umiejętnościami apnea. Przydatny jest flasher bo to żarłoczna ryba i można ją zaatakować spływając na nią. Często w miejscach gdzie rafy stykają się z piaszczystym dnem. Skuteczna technika to też aspetto i unikanie kontaktu wzrokowego. Ich uwagę przyciąga też skrobanie o coś czy podrzucanie piasku.
---
Emperor SpangledTo takie tropikalne snappery trudne do ustrzelenia. Żółte i jasno brązowe z niebieskimi plamkami na łuskach i niebieskimi smugami na głowie. Dorastają do około 90cm i 7kg.
---
Parrot fishMa bardzo smaczne mięso. Duża papuzia ryba może być bardzo nieufna i trudna do podejścia. Na płytszych wodach można stosować metody jak na snappera ale w głębszych potrzebna jest inna technika. Najlepiej zejść na rafę i położyć się na dnie. Rybę można zwabić do bliższego podejścia przez rzucanie przez bark piaskiem albo przez samą tam obecność. Papuzie ryby wydają się nie lubić żadnego ruchu więc leżymy na dnie w bezruchu.
---
Kingfish YellowtailNajpopularniejsza ryba pelagiczna. Naprawdę silna. Typowa waga 4-18kg, czasem ponad 25kg a rzadko 35-40kg. Osiągają do 2m. Ciemno zielone z białym brzuchem i żółtym paskiem biegnącym wzdłuż linii piersiowej do żółtego ogona. Kingfish jest bardzo ciekawska, podpływa bardzo blisko pod warunkiem, że nie robi się żadnych gwałtownych ruchów. Ich uwagę przyciąga dosłownie wszystko a szczególnie flashery. Najlepiej jest zanurkować spokojnie i powoli na ryby unikając kontaktu wzrokowego z kuszą blisko przy sobie. Dalej wszystko zależy od ryb. Będą zataczały coraz bliższe kręgi tak długo dopóki się ich nie wystraszy. Trzeba wybrać jedną rybę i czekać gdzie popłynie. Wyciągnąć powoli rękę z kuszą, wycelować i strzelać. Dobrze jest wpakować strzałę w zieloną połowę powyżej żółtej linii. I zaczyna się walka. Kingfish to wojownik który łamie i wygina strzały, wyrywa flopery i plącze linki. Kusza musi być solidna 115-130cm z dwiema gumami i cięższą strzałą. Niektórzy jednak z powodzeniem używają jednej 16mm gumy i lżejszej ale za to szybszej 6,5mm strzały. Walcząc z rybą trzeba trzymać ją z dala od dna. Inaczej linka się poplącze i przerwie. Dobre rozwiązanie to stosowanie bungy i sliptipa. Trafiony kingfish zatacza mnóstwo kręgów i niewprawny łowca może się zaplątać w linki. Czyli ostry nóż w pogotowiu. Głębokość to 5-25 metrów. Można stosować aspetto, bwh i glide.
---
SamsonfishPodobna do riccioli i jeszcze bardziej waleczna. Zazwyczaj 3-15kg, rzadziej około 25kg. Występuje na 5-25m. Aspetto i bwh.
---
AmberjackSpotykany na głębokościach 5-25m przy oddalonych brzegach, często przy wyspach. Zazwyczaj około 10kg. Technika podobna jak w Morzu Śródziemnym.
---
JewfishGłębokość to zazwyczaj 2-25m. Przeciętnie ryba ma 4-40kg. Spotykana przy cyplach oddalonych wysp. Skutkuje aspetto, agguato i glide.
---
BonitoZazwyczaj widuje się okazy 1-6kg pływające w ławicach na głębokości 5-20m. Podobny do palamity ale ma mniej gwałtowne reakcje niż te śródziemnomorskie. Poluje się stosując aspetto i bwh.
---
SailfishTo chyba najszybsza ryba, osiąga około 120km/h i w sekundzie rozwija linkę z kołowrotka. Waga między 20-65kg ale zazwyczaj około 35kg. Głębokość to 3-15 metrów. I typowe bwh.
